HISTORY OF HIPHOP

Hiphop begon op een back-to-schoolfeestje in The Bronx. De pioniers waren kinderen en jongeren die in armoede opgroeiden: DJ Kool Herc en zijn zus. Zij besloten om een Back to school-feestje te organiseren in the Bronx. Hiphop als muziekgenre bestond nog niet, DJ Kool Herc draaide funk- en rockplaten. 

Op funkplaten is er altijd een ‘break’, dat is een stuk in de muziek waarop enkel drum en bas te horen is. Die break was het leukste stukje muziek om op te dansen. Daarom zocht de DJ een manier om de break telkens te herhalen met twee platen. Dat gebeurde voor het eerst op het feestje van DJ Kool Herc en zo werd hiphop geboren! Nu weet je ook meteen waar de naam breakdance vandaan komt: de dansers dansten op de ‘break’.

The Bronx was in de jaren 60 geen mooie New Yorkse buurt, maar een verpauperde wijk waar vooral zwarte en bruine mensen woonden, met Afrikaanse of Latijns-Amerikaanse roots. Scholen hadden geen geld. Mannen trokken massaal verplicht naar de Vietnam-oorlog en kwamen zwaar gehavend terug – of helemaal niet. Ouders werkten dubbele shiften aan lage lonen. Drugs en bendes waren alledaags. Uitgerekend in dat ruwe klimaat ontstond dus iets magisch. Iets dat ondanks alle miserie mensen bij elkaar bracht. Iets dat mensen eigenwaarde en zelfvertrouwen gaf. En je had er bijna geen geld voor nodig.
 

Muziek, als een rauwe en pure expressievorm. Geen geld om dure instrumenten te kopen? Dan speel je maar wat met de platenspeler van je school. Geen centen voor danslessen? Dan dans je gewoon op straat. Kan je geen canvas kopen? Dan zet je je tekening op een muur. Ook om te rappen heb je niks nodig. Alleen je stem. De meest populaire vaardigheid in hiphop is niet voor niets het mc’en of rappen. Iedereen kent wel een rapper, maar waarschijnlijk geen dj, b-girl of graffiti artiest. Maar ook zij vertegenwoordigen de hiphopcultuur.

Ze maken allemaal something out of nothing. Dat idee kan je meenemen naar andere gebieden in je leven. Het is een sjabloon voor creatieve ontwikkeling. Het is een visie die je kunt doortrekken in hoe je je kleedt, de evenementen waar je heen gaat, hoe je in het leven staat. 

​

Fragment uit Charlie Magazine door Soe Nsuki